ภาค ๑ : ​ค้นหาหนังสือธรรมะ หน้า 50 / 59

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 225 ทั้งหลาย มีข้อว่า การกำหนดจำนิมิตโดยรอบมีประโยชน์อย่างไร เป็น อาทิ ก็เมื่อพระโย…

การกำหนดจำนิมิตมีประโยชน์ในการทำให้พระโยคาวจรอดทนต่อความกลัวที่เกิดจากอารมณ์น่ากลัวในกรรมฐาน ซึ่งมักทำให้เกิดความสยองในใจ ในขณะเดียวกัน การทำให้ใจมั่นคงด้วยการปลงใจว่าร่างที่ตายแล้วไม่มีทางลุกขึ้นหรือ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 226 ไม่ฉันใด แม้เจ้าร่าง (นั่น) ก็ (ลุก) มาไม่ได้ฉันนั้น อันอาการที่ ปรากฏแก่ท่านนี…

เนื้อหาเกี่ยวกับการอธิบายกรรมฐานและการถือเอานิมิตโดยอาการ ๑๑ ซึ่งมีความสำคัญในการฝึกจิต เพื่อให้บรรลุถึงธรรมวิเสส และพระอรหัต โดยการปฏิบัติธรรมนั้นจะต้องเพ่งจิตไปยังนิมิตอย่างมั่นคง อธิบายถึงผลดีของกา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 227 เสื่อม ) ให้ (กลับ) ดำเนินสู่วิถีเป็นประโยชน์นั้นความว่า การพิจารณา ดูทางไปด้วย…

บทความนี้กล่าวถึงการปฏิบัติกรรมฐานของพระภิกษุ เมื่อเผชิญคำถามจากผู้อื่น ควรมีแนวทางที่ถูกต้องในการตอบและปฏิสันถาร โดยไม่ควรหลงไปกับนิมิตที่อาจทำให้เสื่อมสู่วิถีแห่งกรรมฐาน การทำปฏิสันถารที่ชอบธรรมเป็น

( ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 228 เสีย นิมิตอันอ่อนนั้นก็จักเสื่อมไป เมื่อเธอคิดว่าจักไปถือเอานิมิตอีก แม้เป็นผู้…

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการพิจารณาทางไปมาซึ่งมีประโยชน์ต่อการทำกรรมฐานโดยเฉพาะเมื่อเผชิญกับนิมิตที่เสื่อมไป ภิกษุจะต้องย้อนนึกถึงเส้นทางที่เดินทางมาและสังเกตบรรยากาศรอบข้าง เพื่อสร้างนิมิตใหม่ให้กลับคืนมา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 229 (กลับ) ดำเนินสู่วิถีได้ ดังนี้ [อธิบายข้อว่า อานิสสทสฺสาวีฯ เปฯ จิตติ อุปนิพนธต…

ในบทนี้กล่าวถึงการเจริญกรรมฐานและวิปัสสนาในวิสุทธิมรรค โดยเน้นความสำคัญของการเข้าใจและเห็นอานิสสงส์ ซึ่งพระโยคาวจรนั้นถือว่าเป็นผู้ที่เห็นความสำคัญของกรรมฐานอันยากจะได้ เพราะว่าเมื่อท่านได้อานิสงส์จาก

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 230 อสุภเป็นต้นไปเสีย เพราะเหตุนั้น กรรมฐานที่หาได้ยากยิ่งกว่าอุทธ มาตกกรรมฐานนี้จึ…

บทความนี้สำรวจแนวคิดที่นำเสนอในวิสุทธิมรรคเกี่ยวกับการปฏิบัติกรรมฐาน โดยเน้นที่ความสำคัญของอุทธุมาตกอสุภและผลของการควบคุมจิตใจผ่านกรรมฐาน ซึ่งผู้ปฏิบัติต้องมีความเพียรพยายามในการพัฒนาจิตใจ ปฏิกูลในการ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 231 ความที่ธรรมวิเสสที่ตนได้บรรลุแล้ว เป็นคุณอันประจักษ์ ( แก่ตน ) วิจิกิจฉาในองค์พ…

บทนี้กล่าวถึงการบรรลุธรรมวิเสสที่ผู้ปฏิบัติได้รับ รวมถึงองค์ฌานทั้งหลายและการละนิวรณ์ทั้ง 5 ที่พระโยคาวจรสามารถทำได้ผ่านการยึดมั่นในสมาธิและความสุข โดยจัดการวิเคราะห์ความสำคัญระหว่างการปฏิบัติกับผลลัพ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 232 เมื่อจะเรียนเอาอสุภนิมิตชนิดอุทธุมาตกะ ย่อมไปผู้เดียว ไม่ (ต้อง) มีสหาย มีสติตั…

เนื้อหานี้กล่าวถึงการเรียนรู้เกี่ยวกับอสุภนิมิตชนิดต่างๆ ที่ระบุไว้ในวิสุทธิมรรค โดยอธิบายถึงลักษณะและการปฏิบัติของอสุภนิมิต เช่น วิปุพพกอสุภและวิจฉัททกอสุภ พร้อมทั้งการใช้หัวข้อเหล่านี้ในกรรมฐาน เพื่

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 233 หรือเสือกัด (จนตัวขาดออกจากกัน) บ้าง เพราะเหตุนั้น พระโยคาวจร พึงไปสู่สถานที่เห…

บทความนี้กล่าวถึงกรรมฐานอสุภ โดยเสนอแนวทางการปฏิบัติที่เกี่ยวกับการมองเห็นอสุภในรูปลักษณะต่าง ๆ และการรวมรวบอสุภ โดยไม่ให้จับต้องด้วยตนเองเพื่อไม่ให้เกิดความชินในสัมผัส. มีการใช้ไม้เท้าในการเก็บอสุภ ห

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที 234 (ห่างกัน ) องคุลี ๑ ๆ โดยนัยที่กล่าวในวิจนิททกอสุภะนั้นแหละ แล้ว ยังมนสิการให้เป…

ในเนื้อหาของวิสุทธิมรรคแปลภาค ๑ ตอน ๒ ได้อธิบายถึงกรรมฐานอสุภและการนำวิธีการที่เป็นประโยชน์ไปใช้ในการปฏิบัติธรรม องคุลีและโลหิตกอสุ…

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 235 ๔. ปุฬวกอสุภกรรมฐาน ปุฬวกอสุภ ย่อมเป็นในกาลที่กลุ่มหนอนชอนออกทางปากแผล ทั้ง 8 ข…

เนื้อหาในหน้าที่พูดถึงกรรมฐานสองประเภทคือ ปุฬวกอสุภ ที่เกี่ยวพันกับซากศพต่างๆ และอัฏฐิกอสุภ ซึ่งพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสไว้เกี่ยวกับการเห็นซากศพในป่าช้า การทำความเข้าใจและถือเอานิมิต เพื่อช่วยในการภาวนา

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 236 สภาพ ) ไปปนกับโอทาตกสิณเข้า เพราะฉะนั้น ต้องดูว่าเป็นกระดูก โดยทางเป็นของปฏิกูล…

เนื้อหาอธิบายการเข้าใจอสุภะในวิสุทธิมรรค โดยการกำหนดอาการจากกระดูกและอวัยวะต่าง ๆ ผ่านการพิจารณาเชิงวิเคราะห์ คุณสมบัติของอสุภะนั้นสามารถวิเคราะห์โดยใช้หลักการต่าง ๆ เช่น รูปร่าง ขนาด สถานที่ และอาการ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 237 ขึ้นแล้ว ยังมนสิการให้เป็นไปว่า อฏฐิก ปฏิกูล อฏฐิก ปฏิกูล (อัฏฐิกอสุภปฏิกูลๆ ) …

บทความนี้กล่าวถึงลักษณะนิมิตในอัฏฐิกอสุภที่มีทั้งอุคคหนิมิตและปฏิภาคนิมิต โดยระบุความแตกต่างระหว่างนิมิตแต่ละประเภทในกรรมฐานและเน้นความสำคัญของการเห็นความเป็นอสุภในบริบทต่างๆ ในอรรถกถา ความเข้าใจในนิม

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 238 ร่างกระดูกแก่พระมหาติสสเถระ เพราะแลเห็นแต่เพียงกระดูกฟัน (ของหญิงผู้นั้น ) เป็น…

บทความนี้สำรวจแนวคิดเกี่ยวกับอสุภกรรมฐานและการประพฤติตามแนวทางในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะในการเป็นผู้ละความโลภ ผ่านการบรรยายของพระมหาติสสเถระเกี่ยวกับความแตกต่างของนิมิตในอสุภกรรมฐาน ทั้งหมดนี้นำไปสู่การเ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 239 อสุภเป็นต้นอย่างใดอย่างหนึ่งบ้าง เพราะเหตุนั้น พระโยคาวจรอาจหา อสุภชนิดใดๆ ได้ …

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการจำแนกประเภทของอสุภตามวิสุทธิมรรค โดยแบ่งออกเป็น 10 ชนิดตามสภาพและความแตกต่างทางจิตใจของบุคคล ซึ่งได้แก่ อุทธุมาตก, วินีลก, วิปุพพก, และ วิจฉัททก เป็นต้น ทั้งนี้มีการตั้งปัญหาถึง

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 240 [๕] วิกขายตกอสุภ เป็นสัปปายะแห่งบุคคลผู้มักกำหนัดในเนื้อ นูน ในตำแหน่งแห่งสรีระ…

ในพุทธศาสนา การมองเห็นอสุภช่วยลดความยึดติดในเรือนร่าง โดยการเข้าใจถึงความไม่บริสุทธิ์ของร่างกาย อย่างเช่น วิกขายตกอสุภ ที่เน้นความสูญเสียสมบัติแห่งเนื้อ วิกขิตตกอสุภ ที่ชี้ให้เห็นถึงความกระจัดกระจายขอ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 241 ได้ไม่ เพราะอารมณ์มีกำลังทราม เปรียบเหมือนในแม่น้ำที่ น้ำไม่นิ่งมีกระแสเชี่ยว เ…

บทความนี้พูดถึงอสุภกรรมฐานที่มีอารมณ์มีกำลังทราม ซึ่งความปฏิกูลในการเจริญภาวนาช่วยให้เกิดปีติโสมนัส ทำให้ผู้ปฏิบัติสามารถพ้นจากชราและมรณะ โดยมีตัวอย่างเกี่ยวกับผู้ที่ได้เห็นกระดูกและเปรียบเทียบกับการท

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 242 ช้างด้วยว่าสรีระของคนตายเป็นอสุภฉันใดแล แม้สรีระของคนเป็น ก็เป็นอสุภฉันนั้นเหมื…

ในบทนี้พูดถึงสรีระของมนุษย์ว่ามีลักษณะเป็นอสุภ ไม่ว่าจะเป็นบุคคลทั่วไปหรือชนชั้นสูง สรีระนี้มีส่วนประกอบที่ไม่สะอาด และนำไปสู่การเจ็บป่วยและทุกขธรรม ต่างกันเพียงรูปลักษณ์ภายนอกและไม่สะอาดโสโครกในสรีระ

ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 243 เหม็นและน่าเกลียดดังนี้ ก็แต่บุคคลทั้งหลายขัดสีมลทินทั้งหลายมี มลทินแห่งฟันเป็น…

ในเนื้อหานี้กล่าวถึงความน่าเกลียดของร่างกายที่ถูกปกปิดด้วยอาภรณ์และความงามที่สร้างขึ้นมา การสำรวจในเชิงลึกถึงคุณค่าที่มักจะถูกมองข้าม เน้นให้เห็นถึงความหลงผิดและความจริงในสภาพของร่างกายที่ถูกเบี่ยงเบน

ม.ศ ประโยค๘ - วิสุทธิมรรคแปล ภาค ๑ ตอน ๒ - หน้าที่ 244 ผู้รู้ไม่พึงถือแต่โกฏฐาสที่ตก ( ไปนอกกาย ) แล้วเท่านั้นว่า ว่าเป็นอสุภ เหมือนอย…

กล่าวถึงความเข้าใจผิดของผู้คนที่ยึดติดในความงามของร่างกาย โดยวีบทที่กล่าวถึงว่าคนเฉลียวฉลาดควรเห็นกายว่ามีสภาพเน่าเหม็น แม้ในสภาวะดิบ ในขณะที่คนโง่กลับชื่นชมและหลงระเริงอยู่กับร่างกาย ผู้นั้นจึงไม่พ้น